Je Innerlijk kind
Mogelijk heb je hier wel eens van gehoord. Weer in contact komen met je innerlijkkind.

Het willen begrijpen
Toen ik uit een opstelling ontving dat ik in contact mocht gaan komen met mijn innerlijk kind. Was mijn eerste reactie weerstand. De term alleen al riep bij mij weerstand op omdat ik het niet kon vatten of vastpakken. Leg me uit waarom ik in bepaalde situaties van streek raak en hoe ik daar van af kom. Dan kan ik daarmee aan de slag.

Hoe kom ik daarmee in contact?
In mijn reis naar het voelen van mijn lijf, de rouw die ik nog te nemen had, het steeds weer naar binnen keren. Kwam ik ook in contact met haar, het kleine meisje in mij. Kleine Debbie. Ik schok ervan dat ik ontdekte dat ik haar niet leuk vond. De weerstand en de afweer naar haar. Ze voldeed niet. Gaande weg ontstond er compassie voor haar. En kon ik haar steeds beter voelen en zien.
Wat wordt er bedoelt met het innerlijk kind helen?
Het kleine jongetje of meisje in jou dat zich alleen, verlaten, angstig, overweldigd, boos, verdrietig, niet geliefd, verstijfd, niet goed genoeg, niet gehoord, niet gezien niet begrepen heeft gevoeld. Het kind dat het wel had uit willen schreeuwen, maar wat de kop in werd gedrukt omdat dit niet binnen de verwachting lag. Dat kleine kind in jou weer kunnen voelen. Het toelaten van de gevoelens, wat je toen niet kon omdat er geen ruimte voor was. Hem of haar liefde kunnen geven en gehoor kunnen geven een je innerlijke behoeften. En misschien wel weer laten dansen en dromen. Als je hier weer contact mee kunt krijgen kun je de wond die je hebt opgelopen een stukje bij beetje helen.
Het offer
Doordat we de liefde willen ontvangen verlaten we ons zelf. We willen voelen dat we oké zijn erbij horen en geliefd zijn de prijs hiervoor is wel. Dat we een offer brengen, dit offer is onze excentrieke zuiver diepe behoeften en de bijbehorende emoties niet beantwoorden. De heling is hier weer naar terug keren. Kun je hier weer naar terug dan laat het jou los. En hoef je niet je best te doen iets los te laten wat je raakt. Want dan zit het je achter na. en blijft het vragen om je aandacht in de vorm van een trigger of een symptoom.

Loslaten of toelaten en helen
Het deel in jou wat zich als kind niet veilig voelde kon niet anders dan vertrekken. Vertrekken bij zich zelf vandaan om die gevoelens niet te hoeven voelen. Hierin ben je gewond geraakt. Als je deze gevoelens weer kunt toelaten en hier liefdevol bij kunt blijven zolang en zo vaak als nodig. Soms is het heel kort en soms is het een tijdje bij je. De overgave hierin is de sleutel. Soms lees of hoor ik wel eens over loslaten. Wat bij mij niet resoneert omdat het dan lijkt alsof iets er niet mag zijn en dan wordt het de bal die je onder wat er probeert te drukken. Als je het in kunt sluiten en ruimte kunt geven in jou dan kan het als vanzelf gaan. Alles wat je kunt toelaten laat jou los. En zo mag de wond in jou een stukje helen.
De reis ernaar toe
Er is geen protocol. Een ieder heeft een unieke blauwdruk, ploft ergens neer in een gezin met allemaal uiteenlopende situaties en samenstellingen. En iedere ouder komt ook weer ergens vandaan. Zo hebben we allemaal onze wond.
De weg naar je innerlijk kind is de weg naar het voelen en in contact komen met je lijf. En hoe dat zal voor iedereen anders werken. Ik begeleid hierin middels visualisatie, ademwerk, TTC, opstellingen, en plantmedicijnen. Hierover kun je meer lezen op deze website.
